آموزش علوم پزشکی در حال حاضر بدنبال تربیت دانش آموختگانی است که پس از اتمام دوره تحصیلات و ورود به جامعه قادر باشند به نیازهای متنوع و متغیر نظام سلامت جوابگو باشند، به عبارت دیگر اگر مسایل و مشکلات مرتبط با سلامت و بیماری مردم توسط ارائه دهندگان خدمات برآورد نشود بایستی نظام آموزشی و فرایندهای آموزشی مورد بازبینی و بازنگری قرار گرفته و تربیت نیروی انسانی متناسب با نیازها صورت گیرد، از اینرو به نظر می رسد در فرایندهای مختلف آموزشی اعم از برنامه ریزی درسی، روش های تدریس، روشهای ارزیابی دانشجو و غیره، انجام هر گونه تغییر و یا بازنگری، بایستی با هدف جوابگویی به نیازهای جامعه و نظام سلامت هدایت شوند.